Als ik mijn ogen sluit

en denk aan Golgotha,

dan lijkt het net of ik

daar op die heuvel sta.

Ik zie het houten kruis,

zie wat de mensen doen,

dat Jezus sterven moet,

want dat gebeurde toen.

Ik hoor opnieuw zijn stem,

die roept: 'Het is volbracht.'

En daarna wordt het stil,

't is donker als de nacht.

Toen stierf Hij aan het kruis,

toen was de pijn voorbij.

O, ik weet meer dan ooit

dat Hij dit deed voor mij.

Ik doe mijn ogen dicht

en vouw mijn handen stil.

Ik bid met heel mijn hart,

wat ik Hem zeggen wil:

'Heer, aan dat houten kruis,

droeg U de straf voor mij,

Ik had nog nooit een Vriend

die zoveel hield van mij.'